Ook ik maak wel eens gebruik van waarnemingen.nl om te kijken waar eea gezien is. Zo zag ik dat de Kleine stinkzwam (Mutinus caninus) in het Kralingse bos was gespot. Die leek me wel eens leuk om te zien. En ze waren onlangs gespot, dus nog een gerede kans dat ze er zouden staan.

Zo gezegd, zo gedaan en op pad met de fotospullen en telefoon voor de route. Op een gegeven moment kwam ik eindelijk aan bij het stuk bos waar ze zouden moeten staan. Ik volgende het spoor en moest volgens het kaartje dieper het bos in, van het pad af. Ik stond op het kruisje, bij een stel omgevallen bomen, maar waar ik ook keek , geen kleine stinkzwammetjes. Ook rook ik niks (zo kom ik de grote broer wel eens op het spoor). Dat was nou jammer! Nou ja, dan maar verder en daar vond ik ander leuk spul.

Maar toch wilde ik het niet opgeven en begaf me nogmaals naar de aangegeven plek. Maar nee, ze waren er echt niet. Ik vond wel een paar afgesneden paddenstoelen (wie doet dat nou!). Dat zouden toch niet die stinkzwammetjes zijn geweest…?

Ik gaf het op en liep een klein stukje verder om te gaan zitten op de boomstammen langszij van het pad voor een versnapering en wat koffie. En wat zag ik daar ineens op een van die boomstammen zitten? Kleine stinkzwammen! En zelfs in allerlei stadia, van ‘duivels’ei(tje) tot volgroeid exemplaar en ook al vergane glorie. Mijn dag kon niet meer stuk.

Ze zijn zo’n 10 cm lang en 1 cm dik. De steel is een soort van vuilwit en lijkt poreus als een spons. Ze hebben een kenmerkend bruin/olijfkleurig kleverig kopje wat de sporen bevat. Ze zijn niet zo sterk en vallen daardoor snel om. Net als de grote broer verspreiden ze een soort ‘bederf’ geur, maar dat was veel minder sterk waar te nemen dan bij de grote stinkzwam..

Lang verhaal kort: de aanhouder wint!

---

–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–

---