Een van mijn favoriete dieren in de dierentuin is wel het Pinchéaapje (Saguinus oedipus), ook wel dwergaap of katoentamarin genoemd. De witte kenmerkende haren op de kop lijken net een pruik. Daarom worden ze ook wel Liszt-aap genoemd. De componist Frans Liszt had namelijk ook zo’n typisch kapsel. Ze behoren tot de familie van de klauwaapjes, de kleinste aapjes die er zijn.

Deze aapjes leven meestal in groepen van 10-12 leden en worden ongeveer 10-13 jaar. Er is maar 1 man en vrouw seksueel actief, de andere leden zijn de nakomelingen. Het seksuele gedrag van de anderen wordt onderdrukt door geurstoffen van het seksueel actieve paar. Die geurstoffen verspreiden ze door met hun geslachtdelen over de takken te vegen. Als een van de ouders overlijdt werkt ook de onderdrukking niet meer. De groep valt dan uit elkaar door ruzies.

Indringers in hun territorium vallen ze niet direct aan. Ze kennen geen echte agressiviteit. Ze proberen de indringers af te schrikken door de witte haren op de kop en in de nek omhoog te zetten en hard te roepen. Ook tonen ze hun achterwerk als een waarschuwing en dreiging.

Ze eten voornamelijk fruit en insecten, maar ook muizen en kleine vogels. Maar een lekker eitje gaat er ook wel in. Door vochtige bladeren af te likken krijgen ze hun vocht binnen.

Het is een bedreigde diersoort, voornamelijk vanwege mensen die hun leefgebied, wat in het noordwesten van Colombia ligt, versnipperen. Ze zijn namelijk erg gevoelig voor veranderingen.

---

–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–

---