De kleinste…
De Dodaars (Tachybaptus ruficollis) is onze kleinste fuut. Ze meten zo rond de 25–29, wat iets meer dan de helft van de gewone fuut is, en nog een slag kleiner dan bijvoorbeeld de waterhoen. Het lichaam heeft een compacte vorm en ze hebben korte nek en kleine, donkere ogen.
Tijdens het broedseizoen heeft het mannetje een prachtige warme roodbruine keel en wangen en een opvallend witgele vlek aan snavelbasis. Buiten het broedseizoen verliest het mannetje deze opvallende kleuren. Zijn verenkleed wordt dan minder kleurrijk en verandert naar bruinachtig tot grijsachtig.
Dodaarzen eten voornamelijk kleine waterdieren zoals kleine visjes en insecten, die ze met snelle, relatief korte duikjes (van maximaal 15-25 seconden) tussen het riet opduikelen.
Ze zijn over het algemeen erg schuw en blijven vaak in dichtbegroeide wateren. Als je ze al ziet, zitten ze meestal in stilstaande of langzaam stromende kleine wateren met veel begroeiing, zoals moerassen en rietvelden. Zodra ze jou ontwaren zwemmen ze gauw de andere kant op of verdwijnen tussen het riet.
In de paartijd produceren ze een kenmerkend luide, hinnikende roep.
Ik zag in de Nieuwe Dordtse Biesbosch een paartje duiken en rondzwemmen tussen, door en achter het riet. Daardoor kon ik ze eerst niet mooi vastleggen. Elke keer was het riet als een gele waas over de dieren te zien, niet echt mooi. Ik heb ze geduldig (en met veel plezier) gadegeslagen en op een gegeven moment werd mijn geduld: ze even begaven zich meer naar wat open water en toen lukte het foto nemen wel.
–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–