Cotman watercolours tubes, Faber Castel Pastel potloden op Saunders Waterford 300gsm 310×230 Cotton Satiné High White papier

Deze reigersoort stond al een tijdje op mijn lijstje, de Kwak (Nycticorax nycticorax). Om zowel te fotograferen als te schilderen. Dat kan ik nu van mijn lijstje afstrepen.

Het is een van de kleinere reigers, zo rond de 62 cm. Lang, lang geleden kwamen ze ook in Nederland in grote kolonies voor. Maar tegenwoordig zijn ze in Nederland zeldzaam, met maar zo’n 35 broedparen. De meeste kwakken die we hier nog kunnen zien zijn vaak verwilderde exemplaren uit dierentuinen en vogeltuinen.

Beide geslachten zien er hetzelfde uit met een zwarte kruin, felrode ogen, een zwart groen blauwige rug, een grijswitte buik en grijzige vleugelveren. Tijdens het balts hebben de mannetjes een paar mooie witte nekveren. Ook zie je dat de poten tijdens het broedseizoen van geel naar roze verkleuren.

Tijdens het broedseizoen leven ze vaak in gemengde kolonies met andere kwakken, maar ook met andere soorten reigers en aalscholvers. Het vrouwtje is degene die meestal broedt, maar ook het mannetje doet dit soms. En ze zijn niet eenkennig, soms zitten ze zelfs op de nesten van andere kwakken in de buurt te broeden. Bij warm weer maken ze de vleugels nat en koelen de eieren af, zodat deze niet oververhit raken.

In Duitsland wordt hij Nachtreiher genoemd en in het Engels Black-crowned night heron. Beide namen slaan op het jachtgedrag: ze jagen vooral ’s nachts, een nachtreiger dus. Ze hebben een typische reigermanier van jagen, ze doen dat zowel wadend als stilstaand met harpoenachtige uitschieters. Ze eten voornamelijk vis, maar eigenlijk alles wat behapbaar is. Ook kikkers, salamanders en insecten zijn niet veilig.

📸 Eigen foto, Diergaarde Blijdorp, Rotterdam

---

–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–

---