Geen nachtbraker…

Geen nachtbraker…

Velduil (Asio flammeus)

Voor dit schilderij mocht ik de mooie foto van r_visserfotos gebruiken. Het was een foto van de Velduil (Asio flammeus), laagscherend over het veld met een fraaie pastelachtergrond.

De meeste uilen zijn echte nachtjagers, maar de velduil is een van de uilen die je ook overdag kunt zien jagen met een spanwijdte van zijn vleugels van ongeveer 1 meter. En dan krijg je plaatjes zoals dit.

Het is een jager met voorkeur voor open terreinen , m.n. moerassig gebieden en venen. De kans dat je hem spot is niet zo heel groot. Hij staat op de rode lijst met 10-20 broedparen en een gemiddelde populatie van 100-500 exemplaren per jaar. Met name in de winter zie je ze, dat zijn dan vaak de doortrekkers. De meeste waarnemingen komen met name van de westkant van Nederland en de Waddeneilanden.

Met zijn platte snuit en mooie donker omrande zwavelgele ogen heeft hij een felle uitdrukking die je al van verre kan zien en herkennen. Als je goed kijkt zie je soms zijn korte oorpluimpjes, daarom heet íe ook ‘Short-eared owl’ in het Engels. Hij lijkt qua kleurpatroon wel op de Ransuil, maar die zie je eigenlijk nooit overdag vliegen, hooguit in de trekperiode. En dan nog is de vlucht van de ransuil veel minder gracieus dan die van de velduil. Bovendien mist de ransuil de felgele ogen en de heeft hij veel langere oorpluimen (de Ransuil heet in het Engels dan ook ‘Long-eared owl’).

Referentie foto (Instagram): rvisser_fotos

Cotman watercolours tubes, Faber Castel Pastel potloden op Saunders Waterford 300gsm 310×230 Cotton Satiné High White papier


–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–


Reacties zijn gesloten.