Cotman waterverf, Faber Castel Pastel potloden op Saunders Waterford 300gsm 310×230 Cotton Satiné High White papier

Op een mooie zonnige maar nog frisse avond begin april zag ik in de ondergaande zon deze mannelijke Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) op een uitkijk/zangpost zitten, kennelijk zijn domein overziend. Af en toe vloog hij in een sierlijk gebuitel de lucht in om rondvliegende insecten te vangen.

Ik vond dit zo’n mooi beeld, dat leek me een heel mooi tafereel om te schilderen. Dus heb ik er een (mooie) foto van gemaakt en deze gebruikt als referentiefoto voor dit schilderij! Ik ben zeer tevreden met het resultaat…

Het Roodborsttapuit mannetje is met name in de broedtijd zo fraai gekleurd. Hij heeft dan een haast zwarte kop, een mooie oranjegekleurde borst die doorloopt tot de buik en witte vlekken op de zijkanten van de nek. De bovenkant is meer bruin.

Er zat ook een vrouwtje in de buurt. Die is veel minder opvallend gekleurd. De kop is (licht)bruin i.p.v. zwart en ze heeft geen witte nekvlekken. De rug is licht bruin en de oranje kleur is veel minder uitbundig. Niet zo vreemd, zo valt ze ook minder op op het nest (wat overigens op de grond ligt, goed verstopt).

Roodborsttapuiten zijn wel trekvogels, maar ze trekken meestal niet zo ver. Zuid-Europa is toch wel het verst. Sommige blijven zelfs in Nederland. Omdat ze niet zo ver gaan, kunnen ze lang genoeg blijven om soms tot wel 3 legsels per jaar groot te kunnen brengen.

Een soort die veel op de Roodborsttapuit lijkt is het Paapje. Die heeft echter een duidelijke lichte wenkbrauwstreep en heeft geen zwarte keel.

📸 Eigen foto (zie mijn instagramaccount @ronmaliepaardnl of facebook of in mijn Natuurblog)

---

–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–

---