Blauwe imitator…

Blauwe imitator…

Blauwe gaai (Cyanocitta cristata) Blue Jay

Cotman watercolours tubes, Faber Castel Pastel potloden op Saunders Waterford 300gsm 310×230 Cotton Satiné High White papier

Hij stond al een tijdje op mijn wensenlijstje om te schilderen, de Blauwe gaai (Cyanocitta cristata). In Nederland hebben we de (Vlaamse) Gaai (Garrulus glandarius). Ook mooi, maar lang niet zo mooi als deze soort. De blauwe gaai draagt zijn naam duidelijk niet voor niets. Hij heeft mooie (lavendel)blauwe veren op de kop en rug. De veren op de buik zijn gebroken wit. Rond de nek heeft hij ook nog een zwarte kraag.

De blauwe gaai komt in 4 varianten in een groot deel van de oostelijke helft van de Verenigde Staten voor. Vooral in gemengd bossen, maar ook in parken en tuinen.

Het dieet gevarieerd. Zo worden onder andere eikels, zaden, bessen, pinda’s en brood, maar ook vlees, eieren en kleine ongewervelden gegeten.

De blauwe gaai behoort net als onze eigen gaai tot de familie van de kraaien. Ze schijnen net als de ekster een grote interesse te hebben in alles dat klein en glimmend is. Ze verzamelen glimmende dingen en bewaren die in hun nest. Hoewel ze er misschien lief uit zien met die mooie kleiuren zijn ze erg agressief tegen andere vogelsoorten die in de buurt van hun nest komen

Ze maken een scala aan specifieke geluidenroepen, waarmee ze met elkaar communiceren. Ze schijnen het geluid van andere roofvogels en zelfs sommige menselijke geluiden te kunnen imiteren!

Referentiefoto: Ik vond op Pixabay een mooie foto waar de mooie blauwe veren goed zichtbaar waren. De naam van de fotograaf aldaar is PublicDomainImages.


–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–


Reacties zijn gesloten.