Archief van
Auteur: maliepro

Pluizige kolibrie…

Pluizige kolibrie…

Sinds ik weet dat wolzwevers bestaan wilde ik ze eens op de foto nemen. Maar dat is toch niet zo gemakkelijk. Ze hangen als kleine kolibrietjes weliswaar regelmatig even stil in de lucht, maar flitsen dan, net als jij scherp gesteld hebt en af wil drukken, een of andere kant op. Maar soms heb je geluk. Deze zat (idd als een soort van kolibrie) lekker van de nectar van een bloem te lurken, totaal van de wereld leek het wel,…

Lees Meer Lees Meer

Op de uitkijk…

Op de uitkijk…

Sinds Coriona en het daarmee gepaard gaande thuiswerken doe ik elke middag even een lunchwandeling door de buurt. Niet met de camera, want er moet nog gewerkt worden en ik kan geen garantie geven dat als ik met een camera op pad ga ook nog voor het donker thuis ben (vraag dat mijn vrouw maar :-)). Maar dan kom je toch nog eea tegen wat best leuk is, zoals deze van deze Lissnuitkever of lissenboorder (Mononychus punctum-album). Het leek wel…

Lees Meer Lees Meer

Geloof ze niet op hun mooie oogjes…

Geloof ze niet op hun mooie oogjes…

Over het algemeen ben ik niet zo te spreken over dazen, ook wel paardenvliegen. Veelal als ik aan het fotograferen ben zoemen deze hinderlijk en hardnekkig om mijn hoofd en als ik dan pech heb zoemen ze ineens niet meer om mijn hoofd… dan moet ik opletten, ze proberen me dan meestal te bijten, ondanks de gespoten Deet. Er zijn vele soorten dazen en veel daarvan hebben ook mooie oogjes. Ik zag bijvoorbeeld deze Gewone bloemdaas (Philipomyia aprica), althans daar…

Lees Meer Lees Meer

Blikopener…

Blikopener…

Zat ik rustig in mijn tuintje naar de hommels te kijken, zag ik ineens dat er een wespachtige vlieg van zo’n 1,5 cm de hommels irriteerde en aantikte. Een beetje vreemd gevormd lijfje met een soort van wespentaille. Ook qua kleur en patroon hebben ze wel wat weg van een wesp. Op de kop zag ik ook nog een of ander vreemd uitsteeksel, een soort van knuppeltje. Ook de antennes waren best wel lang, net als bij wespen. Het bleek…

Lees Meer Lees Meer

Zwevend…

Zwevend…

Eentje die op mijn lijstje stond: de Eikelboorder of kleine eikelboorder (Curculio glandium). Dit leuke snuitkevertje met een lange neus is tussen de 5-7 mm groot. De kever heeft een roodbruine, soms geelbruine kleur. De Eikelboorder schijnt veel te lijken op de hazelnootboorder, maar de voelknots is anders van vorm. Bij de hazelnootboorder zou deze tweemaal zo lang als breed moeten zijn en bij de eikelboorder drie maal zo lang als breed. Ok, schuifmaat erbij: ik denk dat 3x zo…

Lees Meer Lees Meer

Evenwichtskunstenaar…

Evenwichtskunstenaar…

Toen er nog gele lissen stonden zag ik kleine (dwz zo’n 5 mm grote) koddige kevertjes bedrijvig over de bloemen van de gele lissen lopen. Het is dan ook de Lissnuitkever, ook wel Lissenboorder (Mononychus punctum-album). De naam punctum-album komt van ‘witte’ (album) puntjes (punctum). Kenmerkend zijn namelijk de lichtere tot witte puntjes op de borst en op de voorkant van de dekschilden. Deze maakte er een mooie voorstelling van door over een takje als een soort koorddanser van de…

Lees Meer Lees Meer

Mooie kleurtjes…

Mooie kleurtjes…

De Lori van de Blauwe Bergen (Trichoglossus moluccanus) is een schitterende vogel met felgekleurde veren die in luidruchtige groepen leeft. Ze komen voor in Australië en Tasmanië. In het Engels wordt deze Swainson’s Lorikeet of Rainbow Lorikeet genoemd. Ze zijn zo’n 30 cm groot, mannetje en vrouwtjes lijken veel op elkaar. Ze leven in regenwoud gebieden, struikrijke gebieden aan de kust en in bosgebieden. Ze eten nectar en stuifmeel van inheemse planten en bomen. Maar ook versmaden ze fruit en…

Lees Meer Lees Meer

Rode rakker…

Rode rakker…

Dit voorjaar hadden wij vanuit ons vakantiehuisje een leuk uitzicht op de bostuin. Een vaste bezoeker was deze rode eekhoorn (Sciurus vulgaris). Hij vroeg er gewoon om op papier gezet te worden. Ik heb dus een aantal foto’s genomen en een er van gebruikt als basis voor dit schilderijtje. De rode eekhoorn is een in Nederland inheemse soort. Hij is heel herkenbaar door de grote pluimstaart. De Latijnse naam van de eekhoorn betekent ‘gewone schaduwstaart’. Dat is vanwege zijn karakteristieke…

Lees Meer Lees Meer

Dezelfde soort…

Dezelfde soort…

De Gewone distelboktor, distelbok of distelboktor (Agapanthia villosoviridescens) is een makkelijk herkenbare soort boktor. In het Engels heetten ze Golden-bloomed Grey Longhorn Beetle, een fraaie naam, bijna net zo fraai als ze er uit zien. De kever is zo’n 12-20 mm (zonder antennes). De zwarte antennes, die langer zijn dan het lijf, zijn duidelijk grijs geringd (of is het andersom?). In het voorjaar is het zwarte lijf (goud)bruin gemarmerd (Golden-bloomed) door korte haartjes en later in het jaar meestal zwarter…

Lees Meer Lees Meer

Schattig toch…?

Schattig toch…?

Het is in Nederland de meest voorkomende futensoort. Waar je ook komt bij slootjes, op meren, grachten, moerassen en aan de rand van een rivier, overal kun je deze gewone fuut (Podiceps cristatus) wel zien rondzwemmen. In het voorjaar is de balts dans een schitterend spektakel. En na de balts zie je dan op een gegeven moment van die grappige grijs/wit gestreepte jongen die meeliften op de rug van de moeder, lekker warm onder de veren. In de winter/vroege voorjaar…

Lees Meer Lees Meer

Lekker kleurig…

Lekker kleurig…

De winterkoninkjes in Nederland (waar ik woon) zijn leuke kleine vogeltjes, maar wel een beetje saai van kleur. Bruin met wat lichte spikkeltjes en streepjes. Althans als je deze soort vergelijkt met een winterkoninkje (het Roodvleugelige winterkoninkje (Malurus elegans)) uit Australië die Jan Wegener (een bekende vogel fotograaf) in een filmpje op Instagram toonde. Bij het zien van dat mooie vogeltje dacht ik direct: die wil ik nog eens schilderen! Dat heb ik dus nu gedaan. Ziehier het resultaat! Mooi…

Lees Meer Lees Meer

Ruikt blijkbaar lekker…

Ruikt blijkbaar lekker…

Ik blijf orchideeën op een of andere manier altijd mooi vinden. Ook deze Welriekende nachtorchis (Platanthera bifolia), hoewel hij er niet spectaculair uitziet. Ik trof een hele groep bloeiende aan in de heemtuin van Tenellaplas bij Rockanje. Ze kunnen 20 tot 50 cm hoog worden. In de schaduw onder de bomen verscholen vallen ze eigenlijk niet erg op met hun witgelige bloem-aar. Ze hebben niet het uitgesproken kleurige uiterlijk van andere orchideeën, ze zijn eerder minimalistisch te noemen. Maar als…

Lees Meer Lees Meer