Er is geen ontkomen aan tegenwoordig, overal duiken ze op. Of eigenlijk onder, want het gaat om een duikeenden soort. Je ziet ze lekker dobberen op het water en dan ineens, ‘plop’, duikt ‘ie onder, meestal net als je afdrukt… Zeker in de winter kan je ze in grote getale op de Nederlandse wateren zien. Ook door het jaar heen zie je veel, dat zijn dan wel anderen, die van de winter zijn dan weer weg. Voor 2000 was er…
Voor dit schilderij mocht ik de mooie foto van r_visserfotos gebruiken. Het was een foto van de Velduil (Asio flammeus), laagscherend over het veld met een fraaie pastelachtergrond. De meeste uilen zijn echte nachtjagers, maar de velduil is een van de uilen die je ook overdag kunt zien jagen met een spanwijdte van zijn vleugels van ongeveer 1 meter. En dan krijg je plaatjes zoals dit. Het is een jager met voorkeur voor open terreinen , m.n. moerassig gebieden en…
In Diergaarde Blijdorp fotografeerde ik een witkopgier (Trigonoceps occipitalis). Hij wordt ook wel Wolkopgier genoemd. Ik vond z’n kop zo fraai, een schilderij waard! Z’n kop heeft een kenmerkende roodachtige snavel met een blauwige washuid achter z’n snavel. Ik vond ook z’n kraag erg mooi, net een soort van bontjas. Grappig detail is dat de huid rond en onder z;n ogen rood kan kleuren bij opwinding. Deze gierensoort komt voor op de Savanne van Zuid-Afrika. Vaak solitair, maar kan ook…
Ik wilde al een tijdje een vos schilderen en toen kwam ik op Instagram een hele mooie foto tegen van een vos, gemaakt door @jorendejager. Deze Nederlandse fotograaf vond het goed dat ik zijn foto gebruikte, bedankt! Over de vos zijn veel dingen te vertellen. Wist je bijvoorbeeld dat het eigenlijk een einzelgänger is, zowel het mannetje als het vrouwtje? Alleen wanneer er jongen zijn leven ze samen en vormen ze voorbeeldige ouders. Zijn de jongen ‘uitgevlogen’ dan gaan ze…
Op dit schilderij heb ik deze mooie vogel afgebeeld die je in Nederland eigenlijk niet (meer) ziet, de Hop (Upupa epops). Je kan hem met veel geluk wel eens zien als doortrekker in maart-mei en augustus-oktober, hij overwintert in Afrika. Zijn naam kan hij te danken hebben aan de baltsroep die duidelijk een soort van Hoep-Hoep-Hoep is. Maar ook zou het van het Franse ‘huppée’ (kuif) kunnen komen. In Duitsland heet hij de wedehoppe omdat hij al springend, hoppend, zijn…
Dit is een Witwang toerako (Tauraco leucotis), een van de soorten van een relatief kleine vogelsoort die alleen in Afrika voorkomt. De Witwang Toerako komt voor in de in hooglandgebieden van Soedan, Ethiopië en Eritrea, meestal op een hoogte boven de 1500 meter. Lager komen ze vrijwel niet voor. Ze zijn ongeveer zo groot als een houtduif met een lengte van zo’n 43 cm, inclusief de staart van een centimeter of 20. Hun veren zijn overwegend staalblauw en diepgroen. Die…
Wanneer deze Blauwvleugelkookaburra of blauwvleugelijsvogel (Dacelo leachii) begint te roepen ga je vanzelf meelachen! Het geluid wat ze maken lijkt wel een menselijk schaterlach. Niet voor niets wordt deze vogel ook Lachende Hans genoemd. Meestal bedoeld om het territorium te verdedigen (hoewel ze ook fysiek hun grote sterke snavel voor gebruiken), maar ookbij gevaar of onrust. Grappig feitje: Vanaf het moment dat ze de eieren bebroeden totdat de jongen uitvliegen hoor je die harde roep niet meer, ze houden zich…
Mag ik jullie voorstellen: zijn Bink, Pip en Roos. Bovenaan staat Bink, de jongste van de 3. Dit lijkt wel op een soort van mini tijger. In het midden ligt Pip, de lapjeskat. Deze dame wilde niet gezelliger op de foto’s komen. Onderaan ligt Roos, een cyperse kat, met mooie lange witte snorharen. Die kijkt je lekker ontspannen aan. In opdracht gemaakt Cotman watercolours tubes, Faber Castel Polychromos & Pastel potloden, Posca stift op Saunders Waterford 300gsm 310×230 Cotton Satiné…
Het verhaal achter deze plaat: Iemand had 2 herders, een oude baas en een wat jonger exemplaar. Maar helaas overleed de oudste (van ouderdom). Boris, de jongere herdershond, bleef alleen achter. Er werd een nieuw hondje gekocht, Duran. Op een gegeven moment lag Boris lekker in de zandbak (in een blauwe schelpvormige bak) en Duran sprong er als jonge hond lekker op, maar dat was blijkbaar geen probleem voor Boris, hij liet dat allemaal toe, Duran is volledig geaccepteerd! De…
Heerlijk toch die herfst met die mistige ochtenden. Althans als er dan ook een zonnetje bij komt en jij lekker vroeg uit de veren bent gegaan en in een bos of park loopt. Als het dan lekker vochtig is geweest de dag er voor en het praktisch niet waait heb je goede kans dat er bundels zonlicht door de gaten in de bomen heen priemen. Door het vele vocht in de lucht wordt dan het licht verstrooit en vormt mooie…
Nog een een hongerwesp die ik in mijn tuin mocht begroeten. Bij deze kwam ik uit op de Gasteruption assectator, omdat deze 3 rode bandjes heeft op het achterlichaam. Omdat bij dit exemplaar de legboor ontbreekt denk ik dat het een mannetje is. Overigens: bij deze soort heeft de legboor (bij het vrouwtje) maar zo’n 25-30% van de lengte van het achterlijf, een kort sprietje dus. Weetje:Naast dat de verdikte achterpoten waarschijnlijk dienen als een soort van evenwichtsorgaan, denkt men…
In het bos bij het Quackjeswater bij Rockanje zag ik (dacht ik in eerste instantie) een mug zitten met zwart witte pootjes, een tijgermug! Lange sprietpoten die zwart/wit geringd waren en een smal lichaam en inderdaad de grootte van een mug (8-10 mm). Leek dus in eerste instantie best wel op een mug, dus zo vreemd was die eerste gedachte niet (en ik ben brildragend…). Maar het bleek een heel ander soort insect te zijn, een wants. En om precies…