Ron Maliepaard

Een van mijn favoriete dieren in de dierentuin is wel het Pinchéaapje (Saguinus oedipus), ook wel dwergaap of katoentamarin genoemd. De witte kenmerkende haren op de kop lijken net een pruik. Daarom worden ze ook wel Liszt-aap genoemd. De componist Frans Liszt had namelijk ook zo’n typisch kapsel. Ze behoren tot de familie van de klauwaapjes, de kleinste aapjes die er zijn. Deze aapjes leven meestal in groepen van 10-12 leden en worden ongeveer 10-13 jaar. Er is maar 1…

Lees Meer Lees Meer

Deze mooie aap met sik is de Brazzameerkat (Cercopithecus neglectus). Deze apensoort behoort tot de familie van echte meerkatten. Hij is vernoemt naar de Frans-Italiaanse ontdekkingsreiziger Pierre Savorgnan de Brazza. Die beschreef het dier voor het eerst. Deze Pierre verkende in de 19e eeuw veel gebieden in Midden- en West-Afrika. De Brazzameerkat leeft daar in de tropische wouden. Ze leven met name in bomen, maar de vertoeven vaak op de grond. Bij gevaar vluchten ze in de bomen. Ook brengen…

Lees Meer Lees Meer

Deze aap met de felle oorlogskleuren en grote hoektanden (duimgroot!) en tot wel 81 cm groot, is een mandril (Mandrillus sphinx). Ondanks zijn woeste verschijning is het eigenlijk een schuw dier. Ze leven in groepen van zo’n 15-30 stuks, maar dit kan zelfs oplopen tot zo’n 300 stuks. Vroeger, toen de soort nog niet bedreigd werd, kwamen er zelfs groepen voor van meer dan duizend dieren.De groepen bestaan voornamelijk uit vrouwtjes, die uit meerdere kleinere harems bestaan. Elke harem heeft…

Lees Meer Lees Meer

Niet omdat ik zelf een baard heb, maar ik vind dit toch wel leuke aapjes, de baardaap (Macaca silenus), officiëler bekend als Wanderoe of Leeuwenstaartmakaak. Het is een makaak soort van zo’n 55 cm. Beide geslachten hebben een grijzig zwarte vacht met grote, grijze bakkebaarden die in een krans rond het gezicht lopen. Dit heeft hen de bijnaam ‘baardaap’ gegeven. De staart eindigt in een donkere pluim, net als bij de staart van een leeuw. Dat verklaart de andere naam….

Lees Meer Lees Meer

Ik vond de strenge blik van deze Kroeskoppelikaan (Pelecanus crispus) wel een mooie plaat voor Halloween. Maar eigenlijk zijn het best imposante vogels met hun kroezige kopveren, grote oranje keelzak en een spanwijdte tot wel 3,50 meter. Tot in de 15e eeuw hadden we in Nederland populaties van deze pelikanen. Ze kwamen met name voor in de mondingen van de grote rivieren en in de meren langs de kust. Door overbejaging en vernietiging van hun leefgebied zijn ze helaas verdwenen….

Lees Meer Lees Meer

Wat zijn ze toch mooi die pantserjuffers. Glimmend smaragd of emerald groen in het zonnetje, prachtig. Er zijn een aantal pantserjuffers: de tengere, de gewone, de zwervende, de tang en de houtpantserjuffer. Door het ‘schiereilandje’ op de zijkant van hun borststuk en het feit dat hij niet blauw berijpt is te zeggen dat dit de Houtpantserjuffer (Chalcolestes viridis) is. Dit is de grootse van de in Nederland voorkomende pantserjuffers. Je kan ze van half juli tot wel oktober tegenkomen. Bijzonder…

Lees Meer Lees Meer

Vooruit dan maar, omdat hij zo mooi is, nog een foto van de het mannetje van de Grote keizerlibel (Anax imperator). Ook wel de Blauwe keizer, de grootste libellensoort in Nederland. De vrouwtjes zie je minder vaak en minder makkelijk, omdat die zich in de vegetatie schuilhouden. Niet voor de mannetjes, die vinden ze wel. Ze halen de vrouwtjes op en paren daarmee (in de bosjes). Het vrouwtje legt vervolgens de eitjes in water drijvende afgestorven delen van waterplanten. De…

Lees Meer Lees Meer

Deze mooie libel, de Paardenbijter (Aeshna mixta), heeft een beetje een aparte naam. Bijt hij dan echt paarden? Nee, die naam komt door z’n jachtgedrag Hij vangt insecten rondom, onder andere, paarden en omdat ze dan zo dicht bij zo’n dier vliegen lijkt het als of ze de dieren bijten, ‘paarden bijten’ dus. Maar ze vangen dus de insecten weg en die bijten ze wel degelijk! Deze soort zie je overal in Nederland, zelfs in tuinen van eind juli tot…

Lees Meer Lees Meer

Deze libel is niet rood, maar toch is het de Vuurlibel (Crocothemis erythraea). Het is namelijk het vrouwtje. Alle mannetjes kleuren zo mooi rood, tot en met de ogen toe, waar de vuurlibel om bekend staat. Vrouwtjes zijn vaak gelig, hoewel er ook rode exemplaren schijnen voor te komen. Dat is dan wel minder fel rood dan bij de mannetjes. De onderkant van de ogen zijn blauw. Zowel het mannetje als het vrouwtje hebben gele pootjes (dat is ook een…

Lees Meer Lees Meer