Deze had ik nog nooit gezien in de tuin, weer een vlieg, maar ook weer een hele mooie. Op basis van van foto’s die ik vond op internet kwam ik uit op Dolichopus popularis. Ik kon helaas geen Nederlandse naam vinden, je zult het hiermee moeten doen. hoewel Obstidentofy op iets anders uitkwam, wat er eigenlijk helemaal niet op lijkt (namelijk Poecilobothrus nobilitatus). Deze vlieg van zo’n 8 mm kan je van mei tot augustus tegenkomen, met het hoogtepunt in…
Wie kent deze niet, de (Vlaamse) Gaai (Garrulus glandarius). Je hoort ze vaak in de bossen en parken (en zelfs in stedelijk gebied) al schreeuwend rond vliegen, hun andere naam Schreeuwekster eer aandoende. Zijn Latijnse naam betekent letterlijk vertaald ‘babbelzieke eikelzoeker’. Dat babbelzieke zal wel op z’n voortdurend gekrijs slaan, dat eikelzoeker op het hoofdvoedsel in het najaar: eikels. Verder eten ze in het voorjaar en de zomer insecten, maar ook kleine/jonge zangvogels en eieren gaan er met gemak in….
Ik zie op een gegeven moment een geel vliegje, ongeveer een centimeter groot, door de tuin vliegen die tenslotte op een van de planten landt. Ik denk eerst, zucht, het zoveelste vliegje, maar uitvergroot blijkt het een heel fraai exemplaar te zijn en te gaan om de Gele snipvlieg (Rhagio tringarius). Het is een vlieg die behoort tot de groep snavelvliegen, maar ze worden ook wel gewoon snipvliegen genoemd. Dit zijn alle vliegen met een krachtige zuigsnuit die ze in…
Terwijl ik wat bijtjes en vliegjes in de tuin aan het fotograferen was fladderde er ineens een geelbruin geval om me heen en dook in de Clematisbloemen. Bij nadere bestudering bleek dit te gaan om een Penseelkever (Trichius fasciatus), een prachtige okerkleurig behaarde kever, ik denk ongeveer 1,5 cm. Naast die beharing hebben ze gele rugschilden met 3 typische zwarte vlekken, hoewel daar wel veel variatie in is, er zijn zelfs geheel zwarte exemplaren waargenomen. De kleur en het patroon…
In het boterbloemenveld waar ik liep zat deze mooie smalle kever met een lengte van ongeveer 8 mm. Dit is de fraaie schijnboktor of fraaie schijnbok (Oedemera nobilis). Hij doet z’n naam eer aan, want fraai is die zeker met z’n prachtige groene metaalglans. Deze kleur kan variëren, want naast deze mooie heldergroene kleur kunnen ze ook blauw tot violet gekleurd zijn. De dekschilden lijken niet helemaal te passen, waardoor de achtervleugels voor een deel onbedekt zijn. In het Engels…
Eindelijk kwam ik de jonkies (nimfen) van de Struiksprinkhaan (Leptophyes punctatissima) weer tegen in mijn tuintje. Ze zijn dan nog zo ‘cute’ met die zwarte stipjes. Sprinkhanen kennen, net als vele andere insecten een onvolledige gedaanteverwisseling. Eenvoudiger gezegd: het diertje dat uit het ei komt lijkt al op het volwassen dier (imago), maar dan kleiner. Het jeugdig diertje (juveniel), ook wel nimf genoemd, ondergaat een aantal vervellingen, waarbij het steeds verder groeit en volwassener wordt, tot het uiteindelijk is uitgegroeid…
In het Aboretum Trompenburg (Rotterdam) ontwaarde ik aan de kant van een slootje deze schitterende bloem. Een paar rode knoppen, en één witte bloem die uit 5 kelkblaadjes bestond en voorzien van franjeachtige ‘beharing’. Het bleek te gaan om Waterdrieblad (Menyanthes trifoliata). In beschrijvingen van deze soort vond ik dat deze plant een rijk bloeiende piramidevormige bloemtros kan hebben, deze op de foto was dus nog aan het beginnen met bloeien. Ze bloeien van april tot juli, dus we hebben…
Deze mooi gevederde mug zat rustig te poseren op een paar blaadjes en daarmee kon ik ‘m goed op de foto zetten. Geen idee welke muggensoort dit is (er zijn er heel veel), wel weet ik dat dit naar alle waarschijnlijkheid een mannetje is want die hebben vaak zo’n plumeau op hun kop, gepluimde antennes. Dit zijn fijne haartjes en dienen (bij de mannetjes) om geluiden waar te nemen.. De haartjes zijn namelijk zeer gevoelig voor geluidstrillingen. De mannetjesmuggen sporen…
Rond de witte bloemen van Look-zonder-look (Alliaria petiolata) zag ik wat gedwarrel van rood/zwarte kleine vliegjes, tenminste dat dacht ik. Maar bij nadere bestudering zag ik dat het hele kleine motjes waren van zo’n 10-12 mm. Ze hadden (naar het lichaam gemeten) hele lange voelsprieten en een prachtige rood/oranje metallic glans als de zon er precies op scheen. Het bleken Pinksterbloemlangsprietmot (Cauchas rufimitrella) te zijn. Dit zijn eigenlijk (micro)nachtvlindertjes, maar ze zijn overdag actief. Je ziet ze rond de tijd…
Deze kent iedereen wel, de langpootmug (Tipulidae). Verbazingwekkend dat ze nog kunnen vliegen. Ze hebben 2 grote vleugels en nog 2 vleugelstompjes die verworden zijn tot een paar haltertjes die als evenwichtsorgaan dienen. Zigzaggend zoeken ze hun weg, al zwabberend met hun lange poten en lichaam. Nee het zijn echt geen vliegkunstenaars. De naam langpootmuggen is natuurlijk wel duidelijk: ze hebben zeer lange en fragiele poten. Andere ‘Nederlandse’ namen die ik ken zijn glazenwasser of spekkedief. Ze worden ook wel…
Lopende in vroege morgen in de Dordtse Biesbosch zag ik in het lage groen deze mooie Roodkopvuurkever (Pyrochroa serraticornis, in het Engels the red-headed or ‘common’ cardinal beetle (Pyrochroa serraticornis), zich zelf opwarmende in de toch al warme voorjaarszon. Hij viel wel op met z’n mooie felrode kleur en grootte van zo’n 2 – 2.5 cm. Maar was blijkbaar niet bang om opgevreten te worden, voelde zich waarschijnlijk goed beschermd door de felrode kleur die toch meestal iets als niet…
Deze bloedbij van zo’n 1,5 cm was druk over het zand rennend en vliegend bezig, waarschijnlijk op zoek naar een nest van gastbij. Bloedbijen parasiteren namelijk op andere soorten bijen, m.n. groefbijen. De Grote bloedbij (Sphecodes albilabris) wijkt dan wel af, die parasiteert op de Grote zijdebij. Er zijn een stuk of 20 verschillende soorten in Nederland bekend, maar lijken allemaal veel op elkaar: Zwarte kop en borststuk en een geheel of gedeeltelijk roodgekleurd achterlijf, wat vooral opvalt als ze…