Ze waren druk in de weer, de Behaarde bosmier (Formica rufa). Waarschijnlijk in de weer voor de opbouw van hun nest. Takjes, naalden hars werden er verzameld in het bos, het leek wel een Gamma op zaterdag. Ze maken grote nesten, deels ondergronds, deels bovengronds, waarin wel honderdduizenden mieren kunnen zitten met daar tussen een aantal koninginnen.

Er is nog een familielid wat er veel op lijkt, namelijk de de kale bosmier (Formica polyctena). Die heeft geen haar (duhh!) tot maximaal 12 op he borststuk, terwijl de behaarde soort er minstens 25 heeft… Beide soorten worden ook wel de rode bosmier genoemd. Ze kunnen ook met elkaar kruisen, om het onderscheid nog wat lastiger te maken.

Het zijn meestal de dames die je ziet, die hebben de kenmerkende rode kleur en grote kaken. Daar kunnen ze gemeen mee bijten. De mannetjes zijn geheel zwart en worden eigenlijk alleen tijdens de paartijd geboren en zijn al snel weer dood, als ze geluk hebben na de ‘daad’…

Om een beetje in te zoomen voor een mooie foto moest ik wel wat dichterbij komen en je zag ze direct agressief in aanvalshouding gaan staan: de grote kaken omhoog geheven naar die vermaledijde fotograaf. Ze zijn dan ook voor geen kleintje vervaard. Als hun nest wordt verstoort storten de dames zich in grote getale op de aanvaller in een woedende menigte. Meestal is de verstoorder dan heel snel weg. De groene specht is een van de de weinige dieren die ze aan durft die, die lust wel een paar van die sappige dames, verder hebben ze weinig te vrezen.

–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–