Tja, als je dan Maliepaard heet dan moet je toch ook iets met paarden hebben. Nu ging ik in mijn verkeringstijd (oei, da’s al weer lang geleden…) met mijn echtgenote, toenmalig vriendin, mee naar de manage waar zij elke week paard reed. in mijn kinderjaren tekende ik wel eens paarden, lukte best aardig, vond ik toen, als ik nu kijk zijn het toch een beetje hobbelpaarden. Daarna me eigenlijk nooit meer aan gewaagd. Maar paarden bleef ik wel mooie dieren vinden, met name die mooie Arabieren en de stoere zwarte Friese ‘boeren’ knollen met hun mooie manen.

Met de nieuwe online cursus van Sarah Stokes die ik momenteel volg op Domestika moesten we in een we in een oefening voor kleurtoonwaarden een mooie zwartwit foto (van Ignacio Alvar Thomas) van een paardenhoofd (let op: geen kop, want edel dier!) gebruiken als referentie. Het was slechts een oefening van 10 minuten ofzo, dus erg veel detail kwam er niet in, een echte studie.

Maar ik heb de foto er nog eens bij gepakt en a. de techniek nog eens uitgeprobeerd en b. me ook meer op de details gestort. Duurde dus wel iets langer dan 10 minuten. Maar uiteindelijk was ik wel tevreden met het resultaat. Ik heb nu letterlijk mijn eigen echte Maliepaard!

Cotman watercolours tubes, Faber Castel Polychromos & Pastel potloden op Saunders Waterford 300gsm 310×230 Cotton Satiné High White papier

–..– Facebook –..– Instagram –..– Adobe Portfolio –..– Photo albums –..– Nature blog –..–